อาจารย์คนหนึ่ง เริ่มการสนทนาในชั้นเรียนด้วยการควักธนบัตรใบละ
1,000 บาท ออกมาให้นักศึกษาดู แล้วถามว่า “มีใครอยากได้บ้างไหม”
ทุกคนรีบยกมือ (^o^)
อาจารย์ขยำธนบัตรนั้น “จบยับยู่ยี่” .. แล้วถามอีกครั้งว่า “มีใครยังอยากได้ธนบัตรใบนี้อีกหรือไม่”
.. ทุกคนยังยกมือขึ้นเหมือนเดิม .. (^_^)
อาจารย์ถามต่ออีกว่า
“ถ้าสมมุติว่า ธนบัตรใบนี้ถูกทิ้งอยู่บนพื้น แล้วมีคนมาเหยียบย่ำจนสกปรก
ยังจะมีใครอยากได้อีกหรือไม่” นักศึกษาทุกคน ก็ตอบว่ายังอยากได้
อาจารย์จึงกล่าวสรุปว่า
“นั้นคือสิ่งมีค่า” ที่พวกเธอได้เรียนรู้ในวันนี้! ไม่ว่าจะเธอจะทำอะไรกับธนบัตรใบนี้
มันก็ยังคงจะมีราคา 1,000 บาท อยู่เสมอ .. ชีวิตคนเราก็เช่นเดียวกันบางครั้ง เราอาจจะถูกทอดทิ้ง
ถูกใครต่อใคร ซ้ำเติม, เหยียบย่ำ,
ถูกขยี้, ยับเยิน, เพราะความผิดพลาดในการก้าวเดินของชีวิต
จนทำให้เกิดความรู้สึกว่าตนเอง “ไร้ค่า” แต่ รู้ไหม?.. ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอก็ยังมี “คุณค่าของความเป็นคน”ไม่ว่าเธอจะสะอาดเอี่ยม หรือว่า
ยับยู่ยี่ .. “ตัวเราก็ยังมีค่าที่สุดเสมอ” จำไว้ ^o^
ขอให้ทุกคนอ่านอย่างมีความสุขนะคะ
C("o")D
ขอแก้ไขนิดนึงนะคะ พิมพ์ตกหล่นค่ะ ตรงบันทัดแรก อาจารย์คนหนึ่ง เริ่มการสนทนาในชั้นเรียนด้วยการควักธนบัตรใบละ 1,000 บาท ค่ะ ข้างบน1,000หายไปค่ะ
ตอบลบ